Булат Акуджава
   ВЕРШЫ
   Уладзiмiру Высоцкаму
   Пра Валодзю Высоцкага рвалася песьня з душы.
   Вось яшчэ аднаму не вярнуцца дадому з паходу...
   Кажуць, быццам грашыў, быццам сьвечку ня ў час патушыў.
   Як умеў, так i жыў, а бязгрэшных ня мае прырода.
   Ненадоўга разлука, на мiг, а затым чарадой
   Адпраўляцца i нам па сьлядах па яго па гарачых...
   Хай гучыць над Масквою ахрыплы яго барытон,
   Ну а мы разам зь iм пасьмяемся i разам паплачам.
   Пра Валодзю Высоцкага песьню пiсаць я хацеў,
   Але рукi дрыжэлi i зь вершам матыў не раднiўся...
   Белы бусел маскоўскi на белае неба ўзьляцеў,
   Чорны бусел маскоўскi на чорную глебу спусьцiўся...
   1980
   Пераклаў Мiхась Булавацкi